روکش موقت ایمپلنت یک روزه دندان
روکش موقت ایمپلنت می تواند از دندان طبیعی و یا پایه ایمپلنت تازه کاشته شده تا زمانی که روکش دندان زیرکونیا آماده شود محافظت کند.
به دلیل اینکه روکش موقت ایمپلنت ظریف تر از روکش دائمی می باشد ، باید هنگام جویدن غذا و استفاده از نخ دندان بیشتر احتیاط کنید تا ایمپلنت و روکش موقت آسیب نبیند.زیرا باعث افزایش احتمال شکست پروسه ایمپلنت دندان می شود.
در ادامه توضیح می دهیم چرا به روکش موقت نیاز است و چطور برخورد کنیم تا قبل از تعویض با روکش دائمی شکسته نشود و یا لق نشود.
چرا به روکش موقت ایمپلنت نیاز است؟
بعد از کاشت ایمپلنت دندان تا زمان آماده شدن روکش های دائمی که مختص ایمپلنت شما به کمک دستگاه های دیجیتال طراحی و ساخته می شوند از روکش های موقت باید استفاده کنید.چراکه ساخت روکش های دائمی با سایز دقیق و بدون ایراد با دستگاه میلینگ حداقل به یک هفته زمان نیاز دارد تا بطور کامل آماده شود.
به همین دلیل در این مدت دندانپزشک کلینیک دندانپزشکی از روکش موقت ایمپلنت برای محافظت از ایمپت کاشته استفاده می کند.
به دلایل زیر می توان از روکش موقت ایمپلنت استفاده نمود:
- محافظت از دندان طبیعی آسیب دیده ، ایمپلنت تازه کاشته شده و لثه در محل جراحی ایمپلنت
- لبخند زدن در هنگام طی دوره بهبودی پس از جراحی ایمپلنت
- محدود شدن حساسیت های دندان و لثه نسبت به سرما و گرما و برخورد غذا به دندان آسیب دیده یا لثه جراحی شده
- حفظ فاصله مناسب دندان های مجاور محل بی دندانی تا پایان درمان
- کمک به خوردن و آشامیدن تا زمان آماده شدن روکش دائمی
- به دندانپزشک کمک می کند تا نحوه عملکرد تاج را ارزیابی کند.
از روکش موقت ایمپلنت برای پوشش پایه ایمپلنت و همچنین دندان ترمیم شده استفاده می شود.همچنین برای بریج های دندانی نیز تا زمان آماده شدن روکش اصلی استفاده می شود.
آیا ظاهر آن شبیه به دندان های طبیعی است؟
رنگ و اندازه روکش موقت ایمپلنت مانند دندان های طبیعی می باشد.کلینیک دندانپزشکی با استفاده از برنامه اکزو کد روکش دائمی دندان را دقیقا شبیه به دندان طبیعی طراحی می کند به گونه ای که تفاوتی بین روکش زیرکونیا و دندان طبیعی دیده نشود.
همچنین متخصصین لابراتوار دندانپزشکی می کوشند تا رنگ روکش دائمی دندان دقیقا با رنگ دندان های طبیعی شما یکسان باشد.
اما روکش موقت ایمپلنت همانند روکش دائمی نخواهد بود و ممکن است تفاوت رنگی داشته باشد و دلیل آن هم مشخص است.زیرا قرار نیست بیش از نهایتا دو هفته استفاده شود و مواد استفاده شده در روکش موقت با روکش دائمی متفاوت است.
غذا خوردن با روکش موقت ایمپلنت
روکش موقت به وسیله چسبی مخصوص تا زمان آماده شدن روکش اصلی در محل خود محکم می شود بنا بر این شما می توانید رژیم غذایی نرمالی داشته باشید.اما بهتر است از خوردن غذا های سخت ، چسبنده و خشک اجتناب کنید.همچنین تا چند هفته بعد از اتصال تاج دائمی به اباتمن این کار را ادامه دهید.
همچنین بهتر است از خوردن مواد غذایی شیرین اجتناب کنید.زیرا یک فضای خالی خیلی کمی بین لثه و روکش موقت ایمپلنت وجود دارد که محل خوبی برای رشد باکتری ها و رسوب مواد غذایی می تواند باشد که ممکن است منجر به عفونت شود.
در لیست زیر برخی مواد غذایی که باید از خوردن آنها با روکش موقت ایمپلنت اجتناب کنید آمده است:
- استیک و گوشت های سفت
- نان های ضخیم و سخت و ترد
- سبزیجات سخت و ترد مانند هویج و ترب
- میوه های سفت مانند سیب و به
- ذرت بو داده
- ذرت مکزیکی
- مغز ها از جمله بادام ، پسته و بادام زمینی
- آبنبات و شکلات های سخت
- کارامل
- یخ
همچنین از خوردن و آشامیدن مواد غذایی بسیار سرد و داغ اجتناب کنید زیرا می تواند به چسب استفاده شده آسیب بزند و روکش موقت ایمپلنت لق شود.
نحوه مراقبت از روکش موقت ایمپلنت
برای مراقبت از روکش موقت به کمی دقت بیشتر نیاز است.مثلا هنگام استفاده از نخ دندان باید دقت کنید که فشاری که وارد می کنید باعث جا به جا شدن روکش موقت نشود.همچنین هنگام استفاده از مسواک سعی کنید زیاد به مسواک فشار وارد نکنید.
مهم است که در طول پروسه درمان بهداشت دهان خود را جدی بگیرید و در آن وقفه ایجاد نکنید.
لق شدن روکش موقت ایمپلنت
بهترین کار در هنگام بروز این مشکل مراجعه به دندانپزشکتان و یا کلینیک دندانپزشکی به منظور چسباندن دوباره روکش موقت ایمپلنت می باشد.همچنین اگر روکش موقت افتاد باید به کلینیک مراجعه کنید تا یک روکش موقت جدید را در محل بچسبانند.
دقت کنید که نباید محل کاشت ایمپلنت خالی بماند چرا که ممکن است محل جراحی صدمه ببیند و یا دچار عفونت شود.
